Hennep in Gennep – het hipste dorp van Limburg

Van hennep kan je high worden, en heel veel mensen vinden dat leuk. In Nederland mag het ook gewoon, net zoals je je te pletter mag zuipen. Voor een land met een grote protestantse bevolking zijn we daarin verrassend losbollig. Met hennep kan je echter ook heel veel nuttige dingen doen. Zoals touw maken, en textiel. Mijn vader gebruikte vroeger zelfs hennepzaad om mee te vissen.

Dat was van eigen teelt, of van kennissen in de buurt die wat planten hadden. Niet om te gebruiken als roesmiddel, want de meeste dorpsgenoten dronken liever bier en konden dat ook heel goed. Mijn eigen vader was in ieder geval mordicus tegen al die smerige verdovende drugs die in het westen van het land in zwang waren.

Ik vermoed wel dat hennep het dorp waar we woonden zijn naam heeft gegeven, want het heette (en heet) Gennep. Misschien een erfenis van Vlamingen die de h vaak uitspreken als een g. In Gennep is ook een straat die Touwslagersgroes heet.

Van touwproductie was na de tweede wereldoorlog al weinig meer te merken. Heel lang waren de grootste werkgevers een fabriek die WC-papier maakte en twee enorme instellingen voor geestelijk gehandicapten. De grappen over waar de economie van het dorp op draaide waren regelrechte inkoppertjes.

Maar een aantal jaren geleden is de papierfabriek verhuisd naar Frankrijk. De instellingen zijn er nog wel.

En nu is hennep hip. Het groeit gemakkelijk en het aantal eco-vriendelijke toepassingen is enorm. Behalve touw en kleding kun je er bouwmaterialen van maken, brandstof, scheepszeilen en zelfs hyper-efficiënte koolstofelektroden om energie in op te slaan. En bier en papier. Foodies zijn blij met alle onverzadigde vetzuren in de zaden en de olie die ervan gemaakt wordt, kankerpatiënten met de pijnstillende werking van medicinale cannabis.

Mij lijkt het voor Gennep een kans uit duizenden. Als het dorp terugkeert naar de teelt van het oude landbouwgewas, voorzie ik een explosie van duurzame werkgelegenheid. De naam heeft het in ieder geval al mee.

nl.wikipedia.org/wiki/Hennep

www.gennep.nl

http://www.dichterbij.nl

http://www.doornzeilmakerij.nl/aanlijken/

https://houhetwarm.nl/isolatiematerialen/hennep/

Het leven is wél leuk

Heel lang heb ik gedacht dat de wereld er slecht aan toe was, en dat dat vooral kwam door de menselijke bewoners.

Dat begon zo’n beetje toen ik aardig had leren lezen en de dag begon met een gezellige krant. Koud de boterhammen achter de kiezen wist ik waar oorlogen woedden, natuurrampen plaats hadden gevonden, politici en zakenlieden slechtigheid uithaalden en de economie minder dan een procent gegroeid was.

Ik heb veel kranten gelezen sinds die tijd. En opiniebladen en ledenmagazines van goede doelen en politieke partijen. Actualiteitenprogramma’s gehoord en gezien op radio en TV. Ik werd er soms wanhopig van. Al die slechtheid, al dat ongeluk.

Zelden las ik hoe fantastisch het is dat in West-Europa al zeventig jaar geen oorlog meer gevoerd is. Hoe geweldig dat gruwelijke ziektes als de pest en de tyfus zijn verdwenen. Hoe heerlijk dat arbeiderskinderen voor het eerst in de geschiedenis niet op hun twaalfde hoeven te gaan werken, maar naar de middelbare school kunnen en zelfs naar de universiteit. Het begon me steeds meer op te vallen hoe gefixeerd we als maatschappij zijn op narigheid.

En nu is daar Sublime FM. Een radiozender die behalve veel jazz en soul (daar hoef je niet per se van te houden) ook een paar keer per dag nieuws uitzendt. Dan hoor je bijvoorbeeld over een gevangenis in Nigeria waar niemand meer gevangen zit, maar waar een kunstencentrum van is gemaakt. Over Nederlandse ingenieurs die in Myanmar rivieroevers gaan versterken en kleinschalig waterenergie op gaan wekken. Dat de vraag van consumenten naar antibioticavrij vlees groeit en de fabrikant van Nutella werkt aan verantwoord geproduceerde palmolie.

Sublime FM heeft het, kortom, over al dat goede nieuws waarvan we zijn gaan denken dat het geen nieuws is. Alsof het niet van de daken geschreeuwd mag worden hoe mensen dag in dag uit bezig zijn om iets goed of beter te doen.

Maar juist zulke dingen wil ik horen. Die geven de burger moed. Ik ben hartstikke blij met het werk van Sublime. Ik hoop van harte dat de zwartkijkers op al die redacties er ook door geïnspireerd raken.

www.sublimefm.nl

http://www.oneworld.nl/food/beter-duurzaam/geen-enkele-reden-voor-slechte-palmolie-nutella

Lekker drankje voor onderweg

Tja, die kartonnen wegwerpbekers. Wat een stapel afval krijg je d’r van. En toch zo handig, voor al die koffie’s en thee’s en soepjes die je op het werk of onderweg zo graag drinkt.

Als het nou alleen karton was, kon je het gewoon recyclen. Maar karton is niet bestand tegen hete vloeistoffen. Dus moet er een laagje omheen, meestal gemaakt op aardoliebasis.  Daarna zijn de bekers nog wel te recyclen, alleen kost het veel tijd, moeite en geld, en het papier is van matige kwaliteit.

AkzoNobel heeft nu een nieuw laagje uitgevonden, waardoor de bekers honderd procent hergebruikt of gecomposteerd kunnen worden. EvCote heet het, en het is gemaakt van plantaardige oliën (ik hoop geen palmolie uit gekapte regenwouden) en gerecycled PET. Papier gemaakt van zulke bekers blijft dezelfde kwaliteit houden, dus er zijn geen nieuwe bomen voor nodig.

Wat maakt een zo’n bekertje nou uit, denk je misschien. Met zijn allen gebruiken we  echter jaarlijks 200 miljard kartonnen bekers. Zo’n uitvinding zet dus wel degelijk een hoop milieuvriendelijke zoden aan de dijk. Mooi waar een multinational, toch meestal wel te betrappen op schimmige zaken, dan weer goed in kan zijn.

https://www.akzonobel.com/news_center/news/news_and_press_releases/2014/akzonobel_creates_the_worlds_first_fully_compostable_and_recyclable_paper_cup.aspx

Aan de rand van Nederland, aan ons onvolprezen strand

Nederlandse huisvrouwen  hebben al eeuwenlang de reputatie bijzonder proper te zijn.  En nog steeds houden we van lekker fris en opgeruimd. Een plens chloor in de plee, veel wassen draaien en alle afval aan de straat.  Vaak betekent dat wel dat het huis schoon is, maar de omgeving niet.

Op het strand doen we hetzelfde. We slepen er van alles mee naar toe om het gezellig te maken.  Hapjes, drankjes, vieze blaadjes. Alleen nemen we wat overblijft liever niet mee terug. Gewoon makkelijk achterlaten op het strand: de lege blikjes, de sigarettenpeuken,  plastic verpakkingen en leeggelopen ballonnen.  ’t Is ten slotte niet je eigen stoep.

Gelukkig organiseert stichting De Noordzee de hele maand augustus een schoonmaakactie. 350 kilometer kust van Cadzand tot Schiermonnikoog wordt samen met vrijwillige jutters opgeruimd. Zo’n tien tot twaalf kilometer per dag. Vorig jaar haalden ze 6250 kilo rommel van het strand. Eerlijk is eerlijk, niet alleen consumentenafval. Er zaten ook veel stukjes visnet bij, en touwen. Ook vissers houden blijkbaar van lekker opgeruimd.

Iedereen kan meedoen met het opruimen van een stuk strand. Kinderen vinden een wandeling dan opeens wél leuk. En ook voor volwassenen is het een interessante manier om langs de zee te lopen. Onderweg zijn er vaak gratis lunches, aangeboden door strandtenten die het initiatief steunen. Afgaand op de filmpjes is het aan de rand van Nederland een vrolijke boel, met al die vrijwillige jutters.

Vandaag, 5 augustus, wordt het stuk tussen Brouwersdam en Ouddorp onderhanden genomen.  Op de site van Stichting de Noordzee zie je waar en wanneer je de komende weken nog meer mee kunt doen.

Toch liever cultuur? In het Designmuseum Gent is op de tentoonstelling Out to sea te zien wat voor moois of handigs je kunt maken van gerecycled plastic!

http://www.noordzee.nl/tour/

http://www.designmuseumgent.be/NL/tentoonstellingen-2014/Plastic-Garbage.php